Gisteravond waren we weer in GAIA Zoo.
Nu niet alleen om de dieren te bekijken, maar ook om te eten.
Er was namelijk door MEES een pop-up restaurant georganiseerd.
Wat dat is? Dat is een belevenis!
Er wordt gezorgd voor heerlijk eten en drinken op onverwachte plaatsen. Deze keer dus in GAIA Zoo.
Door de mededeling in de nieuwsbrief van het dierenpark wist ik ervan en had ik voor ons tweetjes geboekt.
Het was volle bak.
Dansschool CU Dance hielp mee als host en hostessen, prachtig uitgedost in dierenprints dus helemaal in stijl. Jammer genoeg hebben ze niets van hun danskunsten (kunnen/mogen) laten zien.
Het waren zulke aardige mensen. Je kon ze van alles vragen en ze deelden briefjes uit waarop stond wat de volgende stop in petto had.
Het feest begon met een lekker glaasje, al was dat wel onhandig bij het wandelen naar de eerste stop.
Dat was de shelter met de oerossen. Daar werden “durfhapjes” gepresenteerd. Niet iedereen durfde, want het waren kletskoppen van meelwormen, truffels van sprinkhaan en lolly’s van schorpioenen. We mochten er ieder één kiezen.
Piet koos een kletskop, ik een truffel. We proefden allebei heel veel chocolade en geen beest.
Wie weet ligt dit spul over een tiental jaren in de supermarkt naast de garnalen en mosselen.
Daarna gingen we allemaal door naar het nieuwe wolvenverblijf. De route ging langs de roofvogelarena waar de vaste valkenier de vogels over de gasten liet vliegen.
De wasbeer en de wolven waren lekker actief, dus ik kon aardige plaatjes schieten.
We werden eerst getrakteerd op stukje kabeljauwfilet en verderop kregen we een plakje rendier onder een aardappeltje met zure crème.
In een van de schuilhutten konden we een tunnbröd (dun brood) met gravad lachs (zalm) pakken. En overal waren er drankbuffetten, waar flink gebruik van werd gemaakt.
Het vogelgebied bood ook heel wat gelegenheid tot het schieten van aardige plaatjes. De hippe vogel op de reling bleef zelfs zitten toen ik voor een tweede keer moest flitsen. Het was inmiddels al een beetje gaan schemeren.
In het apengebied kregen we een bananenblad (niet eetbaar) met daarin quinoa (spreek uit als kienwa) met groene curry en kipreepjes. Onhandig om lopend te eten. Gelukkig waren er tafels en stoelen neergezet.
Wij hadden een plekje met uitzicht op deze prachtige moeder met haar apenkind.
Verder wandelend kwamen we nog meer jong grut tegen: capibara‘s, ooievaars en o ja de mangoesten werken er nog driftig aan
Bij de leeuwen mochten we proeven van tartaar van springbok op toast en stukjes biltong die heel origineel aan een waslijn werden gepresenteerd. Er was keuze tussen de smaken peper en anijs.
Hier werd lang stilgestaan, dus een fantastisch moment om de leeuwen te kieken.
Meneer de Leeuw lag zoals altijd languit in het gras en verroerde geen poot. Zijn twee vrouwtjes waren iets actiever.
Wat zijn het toch mooie dieren!
De jeep is met een dikke glasplaat in twee delen gesplitst. Het voorste deel in het leeuwengebied, het achterste in het mensengebied. Zo kun je je op safari wanen. Kinderen (maar ook volwassenen) vinden het prachtig.
Ik kon zo vanuit de jeep een mooie portretfoto schieten.
De op-een-na-laatste eetplaats was het grote restaurant.
In het Hof van GAIA gaan we altijd een kopje koffie drinken als we het park bezoeken. Dus we weten de weg naar de toiletten
Hier konden we met uitzicht op de savanne met de giraffen (die even later ook gevoerd werden) genieten van drie buffetten.
Er was een barbecue-afdeling met salades, een tafel met tajine-gerechten inclusief allerlei vegetarische gerechten eromheen en een viskraam met sauzen en groenten.
De verleiding was groot om van alles wat te proeven, maar toch maar niet gedaan. Ik begon langzaam vol te raken
Het bevreemde ons om deze man vegend op het terras aan te treffen. Alles was zo in de puntjes geregeld en dan moest er nog geveegd worden? Ach nee, het was een prachtige vermomming van de zanger van de avond. Vele internationale bestsellers heeft hij de revue laten passeren. Aardige man ook. Na enige tijd heeft hij zijn vermomming toch maar verruild voor een net pak.
Zo tegen tienen werden we allemaal verzocht naar het Dinodome te gaan. Daar kregen we in de filmzaal een korte film te zien over de jonge dieren die er de laatste tijd zijn geboren. Nogal hilarisch kort trouwens. Zeker voor mensen zoals wij, die er het eerste waren. We hadden toch wel een poosje moeten wachten op de treuzelende gasten.
De laatste fase van het feest was aangebroken: de nagerechten. Natuurlijk zoetigheden, ijs en slagroom, maar ook veel vers fruit en zelfs een chocoladefontein.
In de weckpotjes zat yoghurt met fruit en een beetje muesli. Ik vraag me af wat er met die potjes gebeurt na afloop. Worden ze weggegooid of hergebruikt?
Buiten in een oude bouwkeet werd koffie gemaakt. “Coffeelovers” stond er groot in neon-letters. Een mooie afsluiting van een sfeervol diner.
Ik heb me aangemeld voor de nieuwsbrief van MEES. Dit is zeker voor herhaling vatbaar.