Als ik zo de titel bekijk, lijkt het wel een echtpaar, de heer Egmond en de schone Philippine, waarover ik wil schrijven. Ik moet je teleurstellen, het zijn gewoon twee leuke plaatsen, waar we geweest zijn tijdens ons reisje langs de kust.
windmolens
Zaterdagochtend gingen we vanuit Heiloo (waar we in een hotel hadden geslapen) richting zee. En dan kom je terecht in Egmond. Het was lekker zonnig toen we een stuk strand verkenden. Het windmolenpark was goed te zien. Ook werd er nog les gegeven in windsurfen.
Nadat we op een beschut terras van een strandtent een lekkere kop koffie hadden gedronken, begon het langzaamaan toch grijzer en grijzer te worden. Tijd om weer naar de auto te wandelen. De windmolens waren niet meer te zien en de windsurfers hadden een droger plekje opgezocht. Inmiddels was het zachtjes gaan regenen.
vuurtoren Van Speijk
Toch nog even de vuurtoren op de kiek gezet. Een heel speciale vuurtoren bleek. Dit is het officiële monument voor Jan van Speijk. Je weet wel, die van “dan maar de lucht in!”.
Van Speijk werd op 31 januari 1802 geboren en is opgegroeid in het Burgerweeshuis van Amsterdam. Daar werd hij opgeleid tot kleermaker. Maar hij voelde zich aangetrokken tot het zeeleven en heeft vanaf 1820 bij de Marine zijn sporen ruimschoots verdiend. Op 5 februari 1831 heeft hij zijn kanonneerboot in de lucht laten vliegen, zodat die niet in handen van de vijand (België) zou vallen. Hijzelf, 28 bemanningsleden en een onbekend aantal Antwerpenaars kwamen daarbij om het leven. Jan was net 29 jaar oud.
Koning Willem I heeft niet lang daarna de vuurtoren van Egmond verklaard tot Van Speijk monument. Bovendien is er een Koninklijk Besluit genomen, dat de Marine voortaan altijd een boot zou hebben met de naam Van Speijk. Cool toch!
mosselmonument
mosselbank
Op de laatste dag van onze reis zijn we naar Zeeland gereden. Zoals elk jaar wilden we daar verse Zeeuwse mosselen gaan eten. Deze keer niet in Yerseke, maar in Philippine, de “mosselstad”. Daar zijn maar liefst 8 mosselrestaurants, en dat in een stadje met 2200 inwoners! Toevallig was het de laatste dag van hun mosselfeest met kermis en live optredens.
In hotel-restaurant Au Port hebben we een heerlijk mosselmenu voorgeschoteld gekregen. Gelukkig waren we er op tijd, want het duurde niet lang of alle tafeltjes waren bezet.
We waren vermoeid, dus na een kleine wandeling door het dorp, waar we het mosselmonument en de mosselbank tegenkwamen, zijn we maar in het hotel blijven slapen. Zo konden we de volgende dag weer opgewekt huiswaarts gaan.